Kobieta w kapeluszu

^reżyseria Stanisław Różewicz
^scenariusz Stanisław Różewicz
^zdjęcia Jerzy Wójcik
^muzyka Jerzy Satanowski

^wykonawcy Hanna Mikuć, Maria Czubasiewicz, Barbara Dziekan, Krzysztof Gosztyła, Mieczysław Grąbka, Marek Kondrat, Wiesława Mazurkiewicz, Henryk Machalica, Magdalena Wołłejko

^nagrody Srebrny Medal i Wyróżnienie Jury FIPRESCI na MFF w Moskwie, 1985
Wielka Nagroda Festiwalu – Złote Lwy Gdańskie na X FPFF w Gdańsku, 1985

STANISŁAW RÓŻEWICZ, TO SPRAWA WYBORU. ROZMOWA Z BOŻENĄ JANICKĄ, "KINO", 1985, NR 3

Widzenie pejzażu… Patrzenie a widzenie, to dwie różne sprawy. Ludzie najczęściej patrzą, a nie widzą. Więc pejzaż widziany przeze mnie, przez bohaterów filmu [jest] w obiektywnej i subiektywnej narracji (…). Wolę mówić w sposób wstrzemięźliwy niż krzyczeć. Krzyk często pokrywa pustkę i brak wrażliwości.

JERZY PŁAŻEWSKI, EWA ZOSTAŁA KORDELIĄ! "KINO", 1985, NR 3

Symboliczne etapy dojrzewania aktorki ujął Różewicz dyskretnie w trzy hasła wyrastające z teatralnej praktyki: Manekin. Kobieta w kapeluszu. Kordelia. Nie są to trzy role Ewy (…), ale trzy wyobrażone przez dziewczynę szczeble kariery (…). Kordelia to mit króla Leara, wielka rola Szekspirowska, którą mimo obietnic utraci (…). Ale w warstwie świadomości – a właśnie ta jest u Różewicza najważniejsza – Ewa została Kordelią. Przechodząc jak Kordelia przez próby upokorzeń i porażek (…) znalazła siłę, którą będzie umiała przekazać widzom.