Zagubione uczucia

^reżyseria Jerzy Zarzycki
^scenariusz (wg opowiadania Hanny Mortkowicz-Olczakowej "Zośka") Hanna Mortkowicz-Olczakowa, Jerzy Andrzejewski, Jerzy Zarzycki, Julian Dziedzina
^zdjęcia Antoni Wójtowicz
^muzyka Stanisław Wisłocki

^wykonawcy Maria Klejdysz, Andrzej Jurczak, Władysław Woźnik, Ewa Stojowska, Wiktor Nanowski, Wiktor Sadecki

JERZY RAWICZ, MEDYTACJE O WOLNOŚCI, "PRAWO I ŻYCIE", 1958, NR 3

Siedzący obok mnie w kinie Palladium kilkunastoletni młodzieńcy wyrażali tak żywe zainteresowanie i podziw dla wyczynów bandy kryminalno–chuligańskiej na ekranie, że przypuszczalnie ich rówieśnicy o chuligańskich inklinacjach potrafiliby zapełnić widownię na wielu seansach.

TADEUSZ SOBOLEWSKI, BŁOTO NOWEJ HUTY, "KINO", 1984, NR 8

Fotografując materialne warunki bytowania autorzy filmu wniknęli zarazem w stan ducha postaci. Przedmioty stały się [tutaj] znakami marzeń. "Zagubione uczucia" złożone z materii dokumentalnej ukształtowane są symbolicznie. Tak jakby autorzy filmu usiłowali wypośrodkować między socjologiczną typowością a psychologicznym przypadkiem (…). "Zagubione uczucia" pozostają nadal kapitalnym dokumentem materialnego życia epoki, a także nastroju, który kojarzy się z widokami tramwajów obwieszonych "winogronami", z hasłami na transparentach, z melodiami ówczesnych przebojów.