Ostatni dzień lata

^reżyseria Tadeusz Konwicki, Jan Laskowski
^scenariusz Tadeusz Konwicki
^zdjęcia Jan Laskowski
^{opracowanie muzyczne} Adam Pawlikowski

^wykonawcy Irena Laskowska, Jan Machulski

^nagrody (wybór)Grand Prix na MFF Krótkometrażowych i Dokumentalnych w Wenecji, 1958
Nagroda Główna dla filmu eksperymentalnego na EXPO ‘58 w Brukseli, 1958

DIALOG Z FILMU

Mężczyzna: Pojadę z tobą.
Kobieta: Nie, nie można. Ja już nie potrafię. I nie chcę. Nie jestem już taka młoda.
Mężczyzna: Cóż ty za głupstwa mówisz? Zrezygnowałaś, jak wszyscy…
Kobieta: Nie warto zaczynać. Tak już się stało, tak wyszło w życiu.
Mężczyzna: Jesteśmy dwojgiem ostatnich ludzi na ziemi.

ANDRZEJ WERNER, AKADEMIA POLSKIEGO FILMU, TELEWIZJA POLSKA, 1992

Wielką nowością filmu Konwickiego była (…) możliwość realizacji kina w najwyższym stopniu autorskiego, gdzie kamera traktowana jest jak pióro, przekazujące na kartce papieru osobisty sposób widzenia świata. To przecież dopiero po Konwickim twórcy francuskiej Nowej Fali zaczęli w podobny sposób realizować swoje filmy. Ale nowatorstwo Konwickiego sięgało jeszcze dalej, dotyczyło również sposobu narracji. Fabuła została w "Ostatnim dniu lata" zredukowana do minimum. Ważne są nie tyle zdarzenia, co gesty bohaterów i ukryte za nimi marzenia i lęki.